Een Amerikaanse landschapsarchitect en ecoloog heeft onlangs een onderzoek gepubliceerd over het effect van de natuur op onze stressbeleving. Tegenwoordig heeft een ecoloog het vooral druk met: hoe implementeer je ‘natuur’ in een stad. Dat een wandeling in de natuur ontspanning geeft dat wisten we al, maar nu blijkt uit onderzoek dat het cortisolniveau (ons stresshormoon) ongeveer twee keer zo hard daalt als gemiddeld na een natuurbeleving van ongeveer een half uur. Deze zogenaamde natuurbeleving mocht van alles zijn, zolang het maar het gevoel gaf dat men in contact stond met de natuur. Wandelen langs een laan met bomen bijvoorbeeld of op het gras zitten, het maakt allemaal niet uit – de natuur helpt ons!
Zul je nóg sneller ontstressen als je vervolgens ook actief aan de gang gaat in de natuur? Dat lig eraan, met een telefoon in je hand juist niet maar met een knipschaar of schoffel misschien wel.
Ik herinner mij een uitzending over een jongeman met weinig zelfvertrouwen en een negatief zelfbeeld. Dagenlang zat hij passief bij zijn groentetuin te mijmeren over wat en hoe maar geplant werd er niet. Met enige hulp van buitenaf werd er een plan opgesteld wat begon met onkruid wieden. Een aantal maanden later stond de tuin er prachtig bij. De sla en kruiden groeiden als kool maar ook de jongeman had een transformatie ondergaan. Iemand vroeg toen: hoe sterk voel je je? De jongeman – werkelijk uit zijn schulp gekropen – antwoordde met een aanstekelijk betoog. ‘Ook al is de tuin maar klein, het geeft mij zoveel positiviteit. Het geeft mij hoop. Ik zie wat ik moet doen en door het te doen krijg ik resultaat. Hoe meer ik doe, hoe meer ik krijg, kijk naar deze grote kroppen sla! En als ik klaar ben na een dag werken dan komt er een gevoel van trots boven als ik terugkijk naar wat ik heb gedaan, omdat je het ziet. En omdat ik de hele dag met mijn lichaam bezig ben zit ik niet meer zo in mijn hoofd. Ik voel mijn lichaam ook letterlijk na een dag tuinieren. Alles voelt dan wat slapper, het is een heerlijk voldaan gevoel. Alsof er een rustige stroom energie door mijn armen en benen gaat.’
De natuur als medicijn, wat een uitvinding!
